Esas No: 2021/3338
Karar No: 2022/8526
Karar Tarihi: 04.10.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3338 Esas 2022/8526 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararında, suçlu olan çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından mahkum edildiği belirtiliyor. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun hükmü doğru bulunarak onanırken, çocuğun cinsel istismarı suçu zamanaşımına tabi olduğundan ve zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesiyle hüküm BOZULUYOR. Ayrıca, bu suça ilişkin dava zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜYOR. Kanun maddeleri ise şöyle: çocuğun cinsel istismarı suçu TCK'nın 103/1 maddesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ise TCK'nın 66/1-d ve 66/2 maddelerinde yer alıyor. Zamanaşımı konusunda ise, 5237 sayılı TCK'nın 103/1 maddesi ile 6545 sayılı Kanun değişikliği ve 5320 sayılı Kanun'da yer alan 8/1. madde hükümleri uygulanıyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on iki - on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği çocuğun cinsel istismarı suçunun zamanaşımı yönünden lehe sayılan 6545 sayılı Kanun değişikliğinden sonraki 5237 sayılı TCK'nın 103/1 maddesinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-d, 66/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 16.10.2014 günlü mahkumiyet kararı ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca bu suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 04.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
