MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizce de kabul edilerek uygulanan Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/01/2007 tarih ve 2007/3-9 Esas, 2007/18 sayılı kararında belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK’nun 232/6 ve 34/2. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesine göre kararda başvurulacak yasa yolu, süresi, mercii ve şekli kuşkuya yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, sanığın yüzüne karşı verilen hükmün temyiz süresinin ‘’tefhim veya tebliğden’’ itibaren başlayacağı belirtilerek yanılgıya sebebiyet verildiğinden; 14/05/2014 tarihinde yüze karşı verilen kararı yasal bir haftalık süreden sonra 17/07/2017 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz istemi süresinde kabul edilip temyiz isteminin reddine dair 09/08/2017 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmek suretiyle yapılan incelemede,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere,gerekçeye,hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 14/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.