MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; aylığa hak kazanmadığı halde 01.11.2008 ile son/02.2011 tarihleri arasında davalıya yersiz olarak 8.061,54 TL ödendiğini belirterek; bu paranın hesaplanacak faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının kusurlu ve kötü niyetli olmadığı, davacı kurumu yanıltmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 2022 sayılı yasa uyarınca ödenen aylığın iadesi istemine ilişkindir.
Temyize konu uyuşmazlık, davacı idare tarafından davalıya yapılan ödemenin sebepsiz zenginleşme kuralları gereğince geri istenip istenemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
02.08.2013 tarihinde 28726 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 6495 sayılı "Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun" ile 2022 sayılı Kanun da köklü değişiklikler yapılmıştır.
6495 sayılı Kanun değişikliğiyle; 2022 sayılı Kanun gereğince 02.08.2013 tarihinden önce kendisine yersiz ödeme yapıldığı tespit edilip, borç tahakkuk ettirilen kişilerin borçlarının silindiği açıklanmıştır.
Hal böyle olunca; yukarıda açıklanan düzenleme gereğince, davalının borcu affa uğradığından davanın bu gerekçeyle reddi gerekmekte olup, mahkemece somut olaya uygulanmayacak yazılı gerekçelerle davanın reddi doğru görülmemiştir.
Ne var ki; karar sonucu itibariyle doğru olduğundan bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
Buna göre yukarıda açıklanan gerekçeyle yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.04.2014 günü oybirliğiyle karar verildi