Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlular vekili 23.07.2009 tarihli dilekçesiyle, takibin kesinleşmesinden ve 25.12.2004 tarihinden sonra alacaklı tarafından icra dosyasında herhangi bir işlem yapılmadığını, 3 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini ve takibin zamanaşımına uğradığını belirterek, İİK.’nun 71 ve 33-a maddeleri uyarınca icra mahkemesinden icranın geri bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Takip dayanağı belge kambiyo senedi niteliğinde bono olduğundan davaya konu olayda TTK.’nun 661, 662. ve 663. maddelerinin uygulanması gerekir. TTK.nun 661. maddesi uyarınca bonolar için 3 yıllık zamanaşımı öngörülmüştür. Diğer yandan Borçlar Kanununun 133. maddesine nazaran daha özel nitelikte bulunan TTK.’nun 662. maddesinde “müruruzaman; dava açılması, takip talebinde bulunulması, davanın ihbar edilmesi veya alacağın iflas masasına bildirilmesi sebepleriyle kesilir.” hükmüne yer verilmiştir. Dolayısıyla maddede bahsi geçen zamanaşımını kesen sebeplerden biri de dava açılmasıdır. Anılan maddede mücerret dava açılmasından söz edilmekte olup, bu davanın kimin tarafından açılacağı hususunda bir açıklık bulunmamaktadır. Ancak borçlu tarafından açılacak davada, alacaklı durumundaki davalının, itirazını def’i yolu ile ileri sürmesi halinde borçlu tarafından alacaklı aleyhine açılan menfi tespit davasının da bu nedenle zamanaşımını kesmesi gerekir. Nitekim, Yargıtay HGK.’nun 20.1.1996 tarih 1996/12–654 esas 1996/805 sayılı kararı ile de aynı ilke kabul edilmiştir.
Somut olayda borçlu tarafından, alacaklı aleyhine Edremit 2. Asliye Hukuk Mahkemesine 05.02.2002 tarihinde 2005/101 esas sayılı menfi tespit davası açıldığı ve davanın 15.06.2009 tarihinde sonuçlandığı görülmektedir. Menfi tespit davasının açıldığı tarihe kadar takip sonrası zamanaşımının da gerçekleşmediği dosyadan anlaşılmaktadır. Menfi tespit davası zamanaşımını keseceğinden ve kararın kesinleşme tarihine kadar da zamanaşımı işlemeyeceğinden mahkemece, istemin reddi gerekirken olayda uygulama yeri olmayan  TTK.’nun 726. maddesi gereğince muteriz borçlu yönünden icranın geri bırakılmasına karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),  15.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.