Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olayda; davacı, davalı kurumun 2009/018147-063365, 2010/021313, 2014/132488-132489-132490 takip nolu ödeme emirleri ile 4 4120 07 07 1168017 034 24-05 sicil numaralı iş yerine ilişkin borç dolayısıyla tarafına ödeme emri gönderildiğini, prim alacağının tarafından talep edilmesinin yasaya aykırı olduğunu, kuruma herhangi bir borcunun olmadığını, çalıştığı şirketin ortağı ya da yönetim kurulu üyesi ve ya başkanı olmadığını, ödeme emrinin haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olması sebebiyle, ödeme emrinin iptalini dava etmiş, mahkemece, davacının borçlu şirketin yönetim kurulunda yer almaması, başkan veya başkan yardımcısı gibi bir temsil ve imza yetkisinin bulunmaması ve şirketin yönetiminde parasal konularda yetkili genel müdür, finansman veya muhasebe müdürü veya imza yetkisine sahip anonim şirket üyesi gibi sıfatlarının ve görevlerinin bulunmaması nedeniyle ödeme emirlerinin iptali ve davanın kabulüne karar verilmiştir.
5510 sayılı Kanunun 88/20. maddesine göre “Kurumun sigorta primleri ve diğer alacakları haklı bir sebep olmaksızın bu Kanunda belirtilen sürelerde ödenmez ise kamu idarelerinin tahakkuk ve tediye ile görevli kamu görevlileri, tüzel kişiliği haiz diğer işverenlerin şirket yönetim kurulu üyeleri de dahil olmak üzere üst düzeydeki yönetici veya yetkilileri ile kanuni temsilcileri Kuruma karşı işverenleri ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur” şeklinde düzenlenme getirilmiştir. Yapılan bu düzenleme ile tüzel kişiliği haiz bir özel kuruluşta görev yapan yönetim kurulu üyelerinin primlerin ödenmesinden işveren ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları açıkça belirtilmiştir.
Müteselsil borçlulukta alacaklı, alacağının tamamını veya bir kısmını karşısındaki borçlulardan dilediği birinden isteyebilmek imkânına sahip bulunduğu gibi, borçlular da alacaklıya karşı borç sona erinceye kadar hep birlikte sorumlu olmakta devam ederler. Borçlulardan birinin borç ödemeden aciz haline düşmesinin veya iflas etmesinin alacaklı için her hangi bir tehlikesi yoktur; zira diğer borçlulardan her biri borcun tamamını ifa etmek yükümlülüğü altında bulunmaktadır. Müteselsil borçluluk alacaklıya, borçluların içinden ödeme gücü en yüksek olanı seçerek edimin tamamını ondan isteyebilme yetkisini tanır.
Davacının çalıştığı şirkette temsilci veya ortak olması halinde sorumluluğu hususundaki düzenlemeler irdelendiğinde; Amme alacakların tahsilinde kanuni temsilcinin sorumluluğuna ilişkin 6183 sayılı Kanun’un 35. maddesindeki düzenlenme genel bir düzenleme olup, prim tarihinde alacaklarına ilişkin olarak 506 sayılı Kanun"un 80. maddesi ile özel nitelikte yasal bir düzenleme getirilmiştir. Bu maddeye göre sigorta primlerini haklı sebepleri olmaksızın, birinci fıkrada belirtilen süre içerisinde tahakkuk ve tediye etmeyen kamu kurum ve kuruluşların tahakkuk ve tediye ile görevli kamu görevlileri mesul muhasip, sayman ile tüzel kişiliği haiz diğer işverenlerin üst düzeydeki yönetici veya yetkilileri Kuruma karşı, işverenleri ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludurlar. Bu düzenleme karşısında, davacının şirketi temsil ve ilzama yetkili müdür konumda olup olmadığının şirketin tüm ticaret sicil kayıtları getirtilerek irdelenmedir. Mahkemece, yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde, davacının çalıştığı şirketin şubesine ilişkin Kuruma tescilli bir iş yeri olup olmadığı, davaya konu ödeme emirlerinin ve bunlara bağlı borçların şirketin merkez ya da şubesine ilişkin olup olmadığı araştırılmalı ve davacının çalıştığı şirkete ilişkin davaya konu ödeme emirlerine esas dönemleri kapsar, temsil ve ilzam yetkilisi olup olmadığı, ilgili ticaret sicil memurluğundan dayanak belgelerde celbedilip belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedendir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.