
Esas No: 2019/9214
Karar No: 2020/637
Karar Tarihi: 14.01.2020
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9214 Esas 2020/637 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak
1-Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması,
2-Olay tarihinde sanık hakkında TCK"nın 143/1. maddesi uyarınca yapılan arttırımın yarı oranında olması gerekirken 1/3 oranında yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
3-10.03.2015 tarihli yakalama tutanağının içeriğine göre, suça konu eşyaların bir kısmının sanığın yer göstermesi sonucu bulunarak hünüz müracaatı bulunmayan müştekiye teslim edildiği, iadenin kısmi olması nedeniyle müştekinin TCK"nın 168/4. maddesi gereğince kısmi iadeye rıza gösterip göstermeyeceğinin tespitinden sonra, sanık hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının, değerlendirilmesi gerektiği, müştekinin rıza göstermesi halinde TCK"nın 168/1. maddesi uygulanırken aynı kanunun 168/2. maddesindeki düzenleme de dikkate alınarak; etkin pişmanlık indiriminin 1/2 oranından fazla ancak 2/3 oranını geçmeyecek şekilde yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereği sonuç ceza bakımından kazanılmış haklarının gözetilmesine, 14/01/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.