MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine dair Rize Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.02.2018 gün ve 2017/290 Esas, 2018/95 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekili ile katılan ...’ın temyiz istemlerinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesindeki kovuşturma evresinde müşteki Bakanlığa duruşma günü tebliğ edilmesine rağmen hüküm kuruluncaya kadar davaya katılma talebinde bulunmamasından dolayı 5271 sayılı CMK"nın 279/1-b. maddesi uyarınca Bakanlık vekilinin istinaf başvurusunun reddine dair verilen kararın aynı Kanunun 279/son. maddesi gereğince itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve Bakanlık vekilinin söz konusu karara yönelik itirazının mahallinde incelenerek reddedildiği, yine ilk derece mahkemesince kurulan hükmü kanuni süresinden sonra istinaf eden katılan ..."ın ilk hükmü suça sürüklenen çocuk aleyhine değiştirmeyen Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyize hakkı bulunmadığından, katılan Bakanlık vekili ile katılan ...’ın temyiz istemlerinin CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin soruşturma evresindeki ilk beyanında suça sürüklenen çocukla 2017 yılı Mart ayında cinsel ilişkiye girdiğini belirtmesinin ardından verdiği ek ifadesinde 2016 yılı Haziran ayında ilişkinin gerçekleştiğini söyleyip, duruşmada ise farklı olarak 2016 yılı yaz tatilinde ilişkinin yaşandığını bildirmesi, suça sürüklenen çocuğun duruşmada 2017 yılı Nisan ayında ilişkiye girdiğini beyan etmesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince suça sürüklenen çocuğun 08.08.2016 günü on beş yaşını bitiren mağdureyle bu tarihten önceki dönemde cinsel ilişkiye girdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle bu tarihten sonra gerçekleştiği kabul edilen cinsel ilişki eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 104/1, 43/1. maddelerinde düzenlenip, şikayet üzerine takip edilen zincirleme şekilde reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve mağdurenin duruşmada şikayetçi olmaması nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 07.10.2020 gün ve 2020/543 Esas, 2020/1537 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.