Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/1634 Esas 2015/15190 Karar Sayılı İlamı

.....

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 03/12/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/09/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarının ihlaline dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı,.....14/11/2012 tarihli nüshasında, davalılardan ... tarafından kaleme alınan ""... ..."" başlıklı yazı nedeniyle kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek, uğradığı manevi zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar ise, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; dava konusu yazıda kulllanılan ifadelerin aşağılayıcı, küçük düşürücü ve abartılı olduğu, eleştri sınırlarını aştığı gerekçesiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava dosyasında yer alan .....14/11/2012 tarihli nüshasında davalılardan ... tarafından kaleme alınan ""... ...."" başlıklı yazı incelendiğinde; dava konusu edilen sözlerin eleştri sınırları içinde kaldığı davalı gazetecinin mizahi bir dil kullanarak yorum yaptığı anlaşılmaktadır. Şu durumda, davacının kişiliğine yönelmeyen dava konusu yazı nedeniyle manevi tazminat isteminin tümden reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece hatalı değerlendirme ile kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.