18. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/14230 Karar No: 2015/13711 Karar Tarihi: 06.10.2015
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/14230 Esas 2015/13711 Karar Sayılı İlamı
18. Hukuk Dairesi 2015/14230 E. , 2015/13711 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, davalı derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Dava dilekçesinde, davalı derneğin üst üste iki genel kurul toplantısını yapmadığı gerekçesiyle derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 87/5. maddesinde; derneklerin olağan genel kurul toplantılarının iki defa üst üste yapılmaması halinde derneğin kendiliğinden sona ereceği ve her ilgili tarafından bu hususun tesbitinin istenebileceği düzenlenmiştir. Davalı derneğin tüzüğünün 7. maddesinde ise; dernek genel kurulunun üç yılda bir aralık ayında yapılacağı belirtilmiştir. Dava dosyasının geri çevrilmesinden sonra yapılan incelemede; davalı derneğin en son genel kurul toplantısını 02.04.2006 tarihinde yaptığı belirtilerek bu tarihten sonra genel kurul toplantısı yapılmadığı dolayısıyla üst üste iki genel kurul toplantısını yapmadığı gerekçesiyle derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tesbitinin istendiği, davalı derneğin tüzüğüne göre genel kurul toplantılarının üç yılda bir yapılmasının gerektiği, derneğin 21.10.2008, 10.07.2010 ve 14.11.2011 tarihlerinde genel kurul toplantısı yaptığı, toplantılarda tüzük ve isim değişikliğine gidildiği, davanın açıldığı 14.08.2014 tarihi itibariyle genel kurul toplantısının üst üste iki defa yapılmaması halinin sözkonusu olmadığı anlaşılmaktadır. Buna göre Türk Medeni Kanununun 87. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen ihlâl koşulları gerçekleşmediğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi geregince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.