Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14364 Esas 2017/6582 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14364
Karar No: 2017/6582
Karar Tarihi: 11.10.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14364 Esas 2017/6582 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum olduğu bir dava görülmüştür. Ancak, mahkemede verilen hükümde, sanığın yokluğunda verildiği için usulsüzlük olduğu ve bu nedenle temyiz süresinin başlamadığı tespit edilmiştir. Sanığın temyiz süresinin geçmediği kabul edilerek yapılan incelemede ise suçun cezası için tabi olunan kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7 ve 5252 sayılı Kanunun 9. maddelerine göre sanığın suçu, yasada belirtilen ceza türü ve üst sınırı itibariyle cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Suçun cezası, 5237 sayılı Kanun'un 204/1. maddesinde öngörülen ceza üst sınırı itibariyle belirlenmiştir. Ayrıca, suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddesi, sanığın lehine olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'dur. Son olarak, mahkeme sanık hakkında açılan davanın 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesine karar vermiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/14364 E. , 2017/6582 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükmün 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca yapılan tebliğ işlemleri daha önce aynı adreslere usulüne uygun tebligat yapılmamış olması nedeniyle usulsüz olduğu ve temyiz süresini başlatmadığı,sanığın öğrenme üzerine temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nın 204/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan mahkumiyet hükmünün kurulduğu 21.05.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,11.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.