Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/33962 Esas 2014/6153 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/33962
Karar No: 2014/6153
Karar Tarihi: 12.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/33962 Esas 2014/6153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, sahte kimlikle bir işyeri açarak ve sahte kredi kartları kullanarak bankaların pos cihazlarından yarar sağladığı suçlamasıyla yargılandığı ve hüküm giydiği bir ceza davasıdır. Mahkeme, suçun kanıtları ve delilleri doğrultusunda hüküm vermiş ve TCK'nın 245/3. maddesi gereğince her bir mağdur banka için ayrı ayrı ceza verilmesi gerektiğine vurgu yapmıştır. Ancak, sanığın haklarına yönelik TCK'nın 53. maddesi uygulanırken koşullu salıverilme tarihine kadar cezaevinde kalması gerektiği koşulunu dikkate almamıştır. Bu nedenle hüküm, bu kusuru düzelterek TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca yeniden yazılacak ve sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm, düzeltilecek ve onaylanacaktır. Kanun maddeleri: TCK'nın 245/3., 53. ve 53/3. maddeleri.

8. Ceza Dairesi 2012/33962 E. , 2014/6153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın; sahte kimlikle " ... Ürünleri" adında bir işyeri açıp Vergi Dairesine kayıt yaptırdığı ve aynı sahte kimlikle katılan bankadan bir adet pos cihazı temin ettiği ve katılan bankanın şikayeti ekinde yer alan listelere göre değişik bankalar adına basılmış sahte kredi kartlarıyla bu pos cihazından işlemler yapmak suretiyle yarar sağladığı dosya içersinde yer alan delillerle kuşkuya yer bırakmayacak şekilde kanıt- lanmış olmakla, tebliğnamede yer alan bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; TCK.nun 245/3. maddesinde düzenlenen suçun mağdurunun kartların ait bulunduğu bankalar olduğu ve mağdur banka sayısınca hüküm kurulması gerektiği de gözetilmeden yazılı şekilde tek bir suçtan hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz bulun- madığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ve müdafiinin, suçun sübutuna ve delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazları- nın reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi
altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıveril- mesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 12.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.