Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın tefecilik yapmak suretiyle kazanç sağlamaya yönelik kastı ve atılı suça ilişkin eylemlerin korudukları hukuki yararlar dikkate alındığında, alacağını teminatlı hale getirmeye yönelik fiiller de dahil hukuksal anlamda fiilin sadece tefecilik suçuna vücut vereceği gözetilerek bu hususta tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, ancak;
... ve ... isimli kişilerin iş yerinin gerçek sahibi olduğu ve kendisinin sadece evrak üzerinde iş yerini işleten kişi olduğu şeklindeki sanığın savunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması bakımından, vergi müfettişi tarafından bilgilerine başvurulan tanıkların dinlenilerek iş yerinin fiilen kim tarafından işletildiğinin sorulmasından ve mümkünse usulüne uygun teşhis işlemi yapılmasından, keza sanığın POS tefeciliği yapıp yapmadığına, iş yerinin fiilen kim tarafından işletildiğine dair kolluk marifetiyle detaylı araştırma yaptırılmasından, sanığın savunmasında adı geçen ... ve ... isimli kişilerin tanık sıfatıyla dinlenilmesinden, gerektiğinde bu kişiler hakkında suç duyurusunda bulunulması, dava açılması durumunda davaların birleştirilmesi, açılmış davaların varlığı halinde ise birleştirme olasılığının değerlendirilip, olanaklı olmaması durumunda onaylı birer suretlerinin dosya arasına getirtilmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması ile 15/04/2020 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 10. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesine zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.