Suça sürüklenen çocuklar ... ile ... haklarında nitelikli cinsel saldırı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetlerine dair İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 16.01.2020 gün ve 2018/321 Esas, 2020/22 Karar sayılı hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesince verilen 05.06.2020 gün ve 2020/676 Esas, 2020/713 Karar sayılı ilamın suça sürüklenen çocuklar müdafileri ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 27.10.2020 gün ve 2020/6231 Esas, 2020/4481 sayılı hükmün bozulması yönündeki kararına İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesince direnilerek kurulan 28.01.2021 gün ve 2020/428 Esas, 2021/44 Karar sayılı ilamın, suça sürüklenen çocuklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosyanın tetkikinde ilk derece mahkemesinin direnme ilamında ilk kararında bulunmayan yeni gerekçelere yer vermesi karşısında, söz konusu kararın direnme mahiyetinde olmayıp yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Mağdurenin kolluk ile ilk derece mahkemesinde verdiği ifadelerinde suça sürüklenen çocukların kendisine yönelik cinsel saldırı eylemlerini gerçekleştirme şekline dair tutarsız beyanlarda bulunup, ifadelerinin tanık beyanları ile de çelişmesi, yine istinaf kanun yolu aşamasında Bölge Adliye Mahkemesine hitaben yazdığı 18.02.2020 havale tarihli dilekçesinde suça sürüklenen çocuklardan ...’ın kendisine cinsel saldırı eyleminde bulunmadığı gibi yardım ederek inşaattan çıkarmaya çalıştığını, cinsel saldırıda bulunan kişinin ise organ sokma şeklinde değil sürtünme şeklinde eylemi gerçekleştirdiğini belirtmesi,savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince suç vasfının belirlenmesi açısından kendisine yönelik cinsel saldırı eylemlerinin nasıl gerçekleştirildiği hususunda mağdurenin tekrar ifadesinin alınıp, dosyada bulunan 19.11.2017 günlü tutanakta imzası bulunan kolluk personeli ile olay sonrası inşaattan ayrılarak evine giden mağdurenin, durumu anlattığı bildirilen anne ve babasının da temin edilerek olayla ilgili beyanlarının alınmasından sonra toplanacak delillere göre suça sürüklenen çocukların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararları verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 09.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.