Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6842 Esas 2017/6579 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6842
Karar No: 2017/6579
Karar Tarihi: 11.10.2017

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6842 Esas 2017/6579 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, sanıkların 2005 ve 2006 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından beraat ettikleri ve bu kararın temyiz itirazlarının reddedildiği belirtiliyor. Ancak 2003 ve 2004 yıllarında sanıkların sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat hükümlerinin incelenmesinde, suçların zaman aşımına uğradığı ve yeniden yargılamaya gerek olmadığı kararına varılmasına rağmen, yasalara aykırı olarak hüküm kurulduğu belirtiliyor. Bu sebeple hüküm, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince bozuluyor ve sanıkların hakkındaki kamu davası, zamanaşımı nedeniyle düşürülüyor. Kanun maddeleri ise şöyle ifade ediliyor; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/6842 E. , 2017/6579 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

I-Sanıklar hakkında 2005, 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamada suçların sanıklar tarafından işlendiğine dair elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında 2003, 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen 2003, 2004 takvim yılllarında sahte fatura düzenlemek suçlarının yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, en aleyhe kabul ile 31.12.2003 ve 31.12.2004 olan suç tarihlerinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK’nın 102/4. maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, yüklenen suç tarihlerinden iddianamenin düzenlendiği 23.02.2010 tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 11.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.