MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuşa teşvik ve aracılık etmek
HÜKÜM : - Sanık ... hakkında hükümlülük,
- Sanıklar ... ve ... haklarında verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması,


Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Cumhuriyet Savcısının, sanıklar ... ve ... hakkın- da kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması ola- naklı bulunmadığından; Cumhuriyet Savcısının, temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek temyiz isteminin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesine,
II- Sanık ... hakkında mağdureler ..., ... ve ..."ya yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hükümlerin ince- lenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun sübutuna, delil- lerin mahkumiyete yeterli olmadığına, zincirleme suç hükümleri uygulanması gerektiğine;
Cumhuriyet Savcısının, sanık hakkında zincirleme biçimde işlenmiş tek bir suçtan hüküm kurulması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzak- laşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

2- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi alt- soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden TCK.nun 227/2. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 60 günün 5 güne, TCK.nun 62. maddesi uyarınca belirlenen 50 gü- nün 4 güne indirilmesi, TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 1000 TL adli para cezasının 80 TL"ye indirilmesi ve 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkın- dan, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm- lerin oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA),

III- Sanık ..."nın mağdureler ..., ... ve ..."a yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hükümlere gelince;

1- Mağdurelerin beyanlarında sanığın kendilerine yönelik bir eylemi bulunmadığını beyan ettikleri ve sanığın fuhuş suçuna aracılık ettiğine dair savunmasının aksine her türlü kuşkudan uzak cezalandırılmasına yeterli ve kesin kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerinde yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabul ve Uygulamaya göre de;
a) Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

b) 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi alt- soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. madde- si gereğince (BOZULMASINA), 12.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.