Esas No: 2021/8309
Karar No: 2022/8597
Karar Tarihi: 04.10.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/8309 Esas 2022/8597 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak temyiz sırasında, cezanın belirlenmesinde kanun maddesindeki alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkının kullanılmaması ve temel cezanın en üst hadden belirlenmesi nedeniyle, orantılılık ilkesi ile hak ve adalete aykırı karar verildiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu.
TCK 61. madde: Cinsel saldırı, nitelikli cinsel saldırı, cinsel taciz, çocuğun cinsel istismarı suçlarına ilişkin cezalar ve cezanın belirlenmesinde dikkate alınacak hususlar belirtilir.
TCK 3/1. madde: Cezanın belirlenmesinde, suçun işleniş şekli, mağdurun zarar görme durumu, sanığın kişisel durumu, suçun işlendiği zamandaki ruh hali ve sair sebepler göz önünde bulundurulur.
5320 sayılı Kanun 8/1. madde: Temyiz incelemesi sonucunda hükmün bozulması halinde, daha önceki duruşma tarihinden başlamak üzere yeniden yargılama yapılır.
1412 sayılı CMUK 321. madde: Temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık tespit edilen hükümler, Yargıtay veya istinaf mahkemesince bozulur. Bozulan hüküm, tarafların yeniden yargılanması için asıl mahkemeye gönderilir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi,gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında atılı suçtan dolayı 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayıp, kanun maddesindeki bir kısım ifadeleri aynen tekrar etmek suretiyle temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak en üst hadden belirlenmesi neticesinde TCK'nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi ile hak ve nasafet kurallarına muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
