12. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4272 Karar No: 2018/2027 Karar Tarihi: 22.02.2018
Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4272 Esas 2018/2027 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Dava, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülmüştür. Temyiz edilen kararın incelenmesi sonucu, sanığın ehliyetinin iki yıl süreyle geri alınmasının mağduriyet yaratacağına karar verilmiştir, ancak adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği ihtarında gösterilmeyen kanun maddesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilmesi sonucu sanık, TCK'nın 50/4-1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilerek 18.200 TL adli para cezasıyla cezalandırılmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-4, 52/4, 53/6, 63, 50/6 ve 5275 Sayılı Kanunun 106/3. maddeleri.
12. Ceza Dairesi 2016/4272 E. , 2018/2027 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle Öldürme Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-4, 52/4, 53/6, 63, 50/6 ve 5275 Sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ehliyetinin iki yıl süre ile geri alınmasının mağduriyetine sebep olacağına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; TCK"nın 52/4. maddesinin son cümlesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği ihtarına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde seçenek yaptırımda uygulanması gereken ve adli para cezasında uygulama yeri bulunmayan TCK"nın 50/6. maddesi ile infazda gözetilmesi gereken 5275 sayılı kanunun 106/3 maddesinin uygulanmasına karar verilmesi ile hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle, TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün beşinci bendinin hükümden çıkarılarak, dördüncü bendin sonuna, "Taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" ibaresinin eklenmesi, hükmün üçüncü bendinin hükümden çıkartılarak yerine, “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK"nın 50/4-1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20.-TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.