Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/16441 Esas 2017/13592 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosyada mevcut 03.01.2014 tarihli tutanağa göre, sanığın yakalandıktan sonra, kağıtçı arabasında ele geçen suça konu eşyaları çaldığı iş yerini göstererek, henüz müracaatı olmayan müştekiye iadesini sağlaması nazara alındığında mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gözetilerek en ağır cezaya konu olan Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/07/2013 gün ve 2013/547-651 EK sayılı kararına konu 2000 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden daha hafif olan Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2013 gün ve 2013/529-650 EK sayılı kararına konu 1500 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; tekerrüre esas alınan ilama ilişkin suçun TCK"nın 141/1 maddesinde yazılı ""hırsızlık"" suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı, sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınabilecek diğer ilamın da TCK’nın 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması sebebi ile uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin ve TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.