MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. ... ile davalı vek. Av. ..."ün gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-


Davacı vekili, davalının müvekkili aleyhine icra takibi yaptığını, davacının kardeşinden alacaklı olan davalının, davacı ile arasındaki alışveriş sırasında imzalanan eskiden kalma davacının imzalı belgesini senede dönüştürerek takibe koyduğunu, müvekkilinin davalıya herhangi bir borcu bulunmadığını iddia ederek borçlu olmadıklarının tespiti ile davalının tazminata mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davacının, kardeşi olan dava dışı ...’un borcuna karşılık dava konusu senedi verdiğini, bedeli ödenmeyen senedin takibe konulduğunu, alacaklarının senede dayalı olup, ispat külfetinin davacıda olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre, taraflar arasında davaya konu borcun doğumunu gerektiren ticari ilişki bulunmadığı, ticari ilişkinin davalı ile davacının kardeşi arasında gerçekleştiği, dava dayanağı bonoda nakden kaydı mevcut olup, davalının duruşmada, davacıya borç para vermediğini, bononun davacının kardeşinin borcunun ödenmesi amacı ile düzenlendiğini söyleyerek borcun kaynağını oluşturan bononun ihdas nedenini talil ettiği, bu nedenle ispat külfetinin davalıda olduğu, ibraname başlıklı 13.09.2012 tarihli belgede de icra takibi ve dayanağı bono nedeni ile davacıdan alacağı olmadığını davalının açıkça belirttiği, davalının icra takibi yapmakta kötüniyetli olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava “nakden” kaydını taşıyan bonodan dolayı borçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davalının bononun ihdas nedenini talil ettiği kabul edilerek ispat külfeti davalıya yüklenmiş ve davalının savunmasını kanıtlayamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda uyuşmazlık, davalının dava konusu senedin ihdas nedenini talil edip etmediği ve bunun sonucu olarak ispat yükünün hangi tarafta olduğu noktasında toplanmaktadır.
Davalının 26.11.2013 tarihli duruşmadaki isticvap beyanında davacının, kardeşi ...’un davalıya olan borcunu üstlenerek dava konusu bonoyu düzenleyip davalıya verdiği belirtilmiştir. Görüldüğü gibi, davalının bu beyanından senedin ihdas nedenini talil ettiği sonucu çıkarılamaz. Zira, davalı senedin borca karşılık düzenlendiğini belirtmiş, bu borcun mal veya hizmet satışından kaynaklanan bir borç olduğu yönünde herhangi bir beyanda bulunmamıştır. Öte yandan yerel mahkemenin gerekçesinde sözünü ettiği 13.09.2012 tarihli belge de, davacı ile ilgili olmayıp, hakkında takip yapılan dava dışı ... ile ilgilidir.
Hal böyle olunca, somut olayda ispat yükü davacı tarafta olup, davacı senede karşı yönelttiği iddiasını yazılı delille kanıtlamak zorundadır.
Mahkemece, ispat yükünün belirlenmesinde ve delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 14.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.