MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 21.04.2011 tarihli iddianamesi ile vergi denetmeni tarafından düzenlenen 21.10.2010 tarih, VDENR-2010-2657/12 sayılı vergi suçu ve ekindeki vergi inceleme raporlarındaki anlatım ve tespitlere uygun biçimde sahte fatura kullanmak ve düzenlemek suçlarından açılan davada, sahte fatura kullanmak ve sahte fatura düzenlemek suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olup, 213 sayılı VUK"nın 367. maddesine göre, her suç bakımından mütalaa alınmasının dava şartı olduğu cihetle; .... Vergi Dairesi Başkanlığının mütalaasının, ..... ve ..... Tic. Ltd. Şirketinin 2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verildiği, sahte fatura düzenlemek suçundan ise mütalaa bulunmadığı anlaşılmakla, bu suç bakımından mütalaa alınması gerektiği ve suçların birbirinden bağımsız olduğu gözetilmeden, eylemler bir bütün kabul edilerek tek suçtan ceza verilmek suretiyle eksik ceza tayini,
2- Kabule göre;
a) Sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın sabıkasız olduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK"nın 231/6-a maddesinde gösterilen "kasıtlı suçtan mahkum olmama" nesnel (objektif) koşuluna aykırılık olmadığı, aynı Yasanın 231/6-c maddesinde gösterilen ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin nesnel (objektif) koşullardan bir diğeri olan suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesinde esas alınacak zararın, kanaat verici basit bir araştırmayla belirlenecek maddi zarar olduğu, manevi zararın bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, somut olayda sanığa yüklenen suçtan dolayı herhangi bir somut zarar doğmadığı gözetilerek, sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, "sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması" öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, pişmanlık gösterdiği konusunda olumlu kanaat edinildiği gerekçesi ile TCK"nın 51. maddesi uygulanarak cezası ertelendiği halde; "sanığın duruşmadaki tutum ve davranışları ve dosyaya yansıyan kişiliği gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizce vicdani kanaate varılmaması..." biçimindeki yasal ve yeterli olmayan, çelişkili gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) 5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesinde "hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin" belirtilmesi karşısında; mahkemece "denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde sanığın ertelenen cezasının tamamen infaz edileceğine" karar verilerek infazın kısıtlanması,
c) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.