Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/694 Esas 2017/13586 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet hükümlerinin kurulduğu, yokluğunda verilen hükmün cezaevinde olmasına rağmen sanığın savunmasında bildirdiği adrese tebliğ edildiği, bu itibarla sanığın 07/01/2011 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu halde temyiz isteminin reddine karar verildiği, temyiz istemi ile birlikte eski hale getirme talebi hakkında karar verme yetkisinin CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca temyiz merciine ait olması nedeniyle, mahkemenin 18/01/2011 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararı ile sonraki kararlarının yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
I) Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın eylemine uyan TCK"nın 116/1 maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e. maddesinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan mahkumiyet hükmünün verildiği 15/10/2009 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
II) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın katılanın evine girerek suça konu diğer eşyaların yanında araç kontak anahtarını da çaldıktan sonra, bu anahtar ile park halindeki aracı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin; bütün halinde tek suç oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK"nın 142/2-d maddesi uyarınca hüküm kurulması ile yetinilmesi gerekirken, TCK"nın 142/1-b ve 142/2-d maddeleri uyarınca ayrı ayrı uygulama yapılıp hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.