Mahkeme : KİLİS Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 30/04/2014 tarihinde tanık Fedakar"dan ele geçirilen suç konusu uyuşturucu madde ile ilgili ekspertiz raporunun dosyada bulunmadığı anlaşıldığından; varsa aslı veya onaylı örneği getirtilerek dosyaya konulması, yoksa buna ilişkin ekspertiz raporunun alınması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2- Suça konu maddenin yakalandığı esnada olay yerinde bulunmayan ve üstünde yapılan aramada uyuşturucu madde ele geçmeyen sanığın, aleyhinde hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan tanık ...’in soyut beyanı dışında mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığı aşamada, ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına yardım ve hizmet eden sanık hakkında TCK"nın 192/3. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanığın, 30.04.2014 tarihinde tanık ..."e uyuşturucu madde sattığı sabit ise de; tanık Fedakar"ın sanıktan daha önceki tarihlerde de uyuşturucu madde aldığına dair beyanı dışında, sanığın bu eyleminden başka uyuşturucu madde satma veya başkasına verme gibi bir eyleminin bulunduğuna ilişkin her türlü şüpheden uzak kesin ve yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında TCK’nın 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanarak fazla ceza tayin edilmesi,
4-Sanık hakkında TCK"nın 188/4 maddesi uyarınca tayin olunan “7 yıl 6 ay hapis ve 7 gün adli para cezası” üzerinden, TCK"nın 43. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken, hesap hatası sonucu “8 yıl 16 ay 15 gün hapis ve 8 gün adli para cezası” olarak belirtilmesi,
5- Sanık hakkında adli para cezası tayin edilirken TCK’nın 52. maddesinin ilgili fıkralarının uygulanmaması,
6-Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 04.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.