5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/25112 Esas 2020/18670 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/25112
Karar No: 2020/18670
Karar Tarihi: 10.12.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/25112 Esas 2020/18670 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 257 paket sigarayı seyyar tezgah üzerinde satarken yakalanmıştır. Ancak mahkeme, suça konu ürünleri satmak amacıyla naklederken yakalandığına karar vermiştir. Mahkeme, sanığın hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasının kesin nitelikte olduğunu kabul ederek kesinleştirmiştir. Ancak kanun maddesinde cezai yaptırım olarak hapis cezası yanında adli para cezası da öngörüldüğü için tek bir hüküm olduğu ve temyizinin mümkün olduğu belirlenmiştir. Temyiz isteği reddedilmemiş ve işin esasına geçilmiştir. Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği incelenmiştir. Kararda, sanığın suça konu ürünleri naklederken yakalandığına karar verilirken, hükümden sonra Resmi Gazete'de yayımlanan kanunun sanık lehine hükümler içerdiği belirtilmiştir. Bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın gerekçesi doğrultusunda 5607 sayılı Kanun'un 3/22 maddesine eklenen değerlendirme ve indirim hükümleri, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasının ilgili hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının araştırılmasının zorunlu olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesi
-

19. Ceza Dairesi 2019/25112 E. , 2020/18670 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasının kesin nitelikte olduğu kabul edilerek kesinleştirilmesine karar verilmiş ise de, Kanun maddesinde cezai yaptırım olarak hapis cezası yanında adli para cezası da öngörülmesi nedeniyle tek bir hüküm olduğu ve temyizinin mümkün olduğu belirlenerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- 03.02.2014 tarihli olay tutanağında, sanığın suça konu 257 paket sigarayı seyyar tezgah üzerinde satarken yakalandığı belirtilmesine karşın, sanığın suça konu ürünleri satmak amacıyla naklederken yakalandığı kabul edilmek suretiyle hükmün karıştırılması,
2- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.