MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/12/2015 tarih ve 2014/114-2015/228 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin markalarının tanınmış marka olduğunu, yan şerit logosunun da tanınmış marka olarak tescil edildiğini, davalının müvekkilinin tescilli markası aynen kullandığını, durumun ... Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2014/27 D.İş dosyası ile tespit edildiğini ileri sürerek tecavüzün önlenmesine, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 1.000 TL maddi 1.000 TL manevi tazminatın tahsiline, tecavüzde kullanılan makinelere ve üretim araçlarına el konularak kendilerine mülkiyet hakkı tanınmasına, ayakkabıların belirtilen internet sayfasından kaldırılmasına, hükmün ilanına, dava tarihinden itibaren alacaklar faiz uygulanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, 08.10.2015 tarihli ıslah dilekçesiyle maddi tazminat istemini 25.000 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, ürünlerin farklı olduğunu, davacının markasına ait ... müvekkilinin internet sitesindeki ... ile benzerliğinin bulunmadığını, davanın üretici firmalara ihbar edilmesini gerektiğini, müvekkilinin ürünleri üreticilerden alıp pazarladığını ürünün kendisine ait olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının markası ile davalının kullandığı marka arasında iltibasa yol açacak benzerlik bulunduğu, ayakkabı satışı yapan davalının sadece bu ürünü satmaması nedeniyle defter kayıtlarından hareketle gerçekçi bir maddi tazminat tespitinin yapılmasının mümkün olmadığı, Türk Borçlar Kanunu 50. 51. maddesi dikkate alınarak takdiren 13,000 TL maddi tazminat ile talep edilen 1.000 TL manevi tazminata hükmedilebileceği, davalının üretici olmadığı ve el konulan ürün bulunmadığı gerekçesiyle davalının, davacının marka haklarına tecavüzünün tespitine, davacının tescilli yan şerit markasının davalı ürünlerinden ve tanıtımlarından çıkarılmasına takdiren 13.000 TL maddi tazminat ile 1.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, hüküm özetinin masrafı bir gazetede bir kez ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.