Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4689 Esas 2019/2720 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52/2, 51 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılanın firmasında çalıştığı ve firmanın 3. kişilerde olan alacaklarını tahsil ettiği, firmanın Ankara"daki alacaklarını çeşitli firmalardan toplam 1.818 YTL tahsil etmesine rağmen, tahsil ettiği ve firmaya teslim etmesi gereken parayı teslim etmeyerek üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda;
1)Türk Medeni Kanun"un 950. maddesine göre; alacaklı, borçluya ait olup onun rızasıyla zilyedi bulunduğu taşınırı veya kıymetli evrakı, borcun muaccel olması ve niteliği itibarıyla bu eşyanın alacak ile bağlantısı bulunması halinde, borç ödeninceye kadar hapsedebileceği, zilyetlik ve alacak ticari ilişkiden doğmuşsa, tacirler arasında bu bağlantı var sayılacağı, alacaklı, borçluya ait olmayan taşınırlar üzerinde de zilyetliğin iyiniyetle kazanılmasının korunduğu ölçüde hapis hakkına sahip olacağının hüküm altına alındığı, somut olayda ise; sanığın çalıştığı işyerinden maaş alacağı olduğunu maaşına mahsuben avans olarak tahsilat yaptığı paradan aldığını savunması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, sanığın çalıştığı süre olan 2,5 aylık maaş ve avans olarak alması gereken tutarı alıp almadığı, suç tarihi itibari ile sanığın işçilik alacağının bulunup bulunmadığı, çalıştığı dönemlere ilişkin sigorta primlerinin yatırılıp yatırılmadığının tespiti ile yine katılandan sanığa çalıştığı dönemler için işçilik alacağı olarak her hangi bir ödeme yapıp yapmadığının sorulması, yaptı ise bu ödemelere ilişkin belgelerin istenmesi, dolayısıyla yukarıda açıklandığı şekilde sanığın hapis hakkının olup olmadığı hususlarının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın suç işleme kastıyla hareket edip etmediği karar yerinde tartışılarak sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kabule göre de;
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 4. fıkrası hükmüne aykırı olarak aynı maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilmesi,


Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.