MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme iddiası ile açılan kamu davasında, her takvim yılının zincirleme biçimde işlenmiş birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu, anılan suçlarla ilgili ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin eylemin tek suç kabul edilerek yazılı şekilde karar verilmesi ile eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilemeyen 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş olması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki "5237 sayılı TCK’nın 53/4 maddesi uyarınca sanık hakkında TCK’nın 53/1 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” ibaresi çıkartılarak yerine "uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte uygulanmasına” denilmek suretiyle eleştiri dışında, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.