Esas No: 2021/4985
Karar No: 2022/513
Karar Tarihi: 24.01.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/4985 Esas 2022/513 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili karar temyiz edildi. Dosya incelendi ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak, bazı itirazlar nedeniyle karar bozuldu. Sanık yeniden değerlendirilecek ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun uzlaştırma işlemlerine ilişkin maddesi de göz önünde bulundurulacak. Kanun maddeleri: TCK’nın 143. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi, TCK'nın 146. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 35. maddeleri, CMK'nın 253. ve 254. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Eylemin saat 20.00’da gerçekleştiğinin belirtildiği olayda, güneş batış saatinin 20.34 olması sebebiyle gece vakti 21.34'de başladığından, olayın gündüzden sayılan zaman diliminde gerçekleştiği kabul edilmesi gerekirken sanık hakkında yazılı şekilde gece vakti işlendiği gerekçesiyle TCK’nın 143. maddesinden uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
2- Sanığın olay günü müştekinin çalışır vaziyette ancak müştekinin rızası dışında aracı alıp götürdüğü, aracın kaza yapması nedeniyle şüphelinin araçta bulunan müştekiye ait cüzdandaki 600 TL parayı da alarak kaza yerinde aracı bırakıp gittiği, aracın kaza yapması, müştekiye iade edilmemesi birlikte değerlendirildiğinde, sanığın kazalı aracı müştekiden aldığı yere bırakması gerektiği, sanığın suça konu aracı kısa bir süre kullandıktan sonra kendi rısasıyla iade etmediğinin anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesine uyduğu gözetilmeyerek, TCK'nın 146. maddesinde öngörülen “malın geçici bir süre kullanılıp zilyedine iade edilmesi” koşulu gerçekleşmediği gibi, ayrıca benzin ve yağ tüketildiği de gözetilmeden, sanığın işlediği suçun kullanma hırsızlığı olduğu kabul edilerek yazılı biçimde karar verilmesi,
3- Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile
değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.