9. Hukuk Dairesi 2016/16093 E. , 2016/13307 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ödenmeyen ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının işyerinde 14.04.1997 tarihinden itibaren hazine uzmanı olarak çatıştığını iş akdinin davacı tarafından feshedildiğini,son aylık ücretinin brüt 5.462,53 TL olduğunu yılda bir kez Mayıs ayında performans ikramiyesi aldığını, servis ve yemek yardımından da faydalandığını, iş yerinde normal çalışma saatlerinin 08-15-17.00 arası olduğunu, Cumartesi, Pazar çalışma olmadığını, ancak müvekkilinin işe girdiği yıldan itibaren her sene milli ve dini bayram günlerinde, hafta tatillerinde ve yılbaşı günlerinde çalıştırıldığını, ayda 20 saat fazla mesaiye kaldığını ve alacaklarının ödenmediğini, 6 gün yıllık izin hakkının ve 24 günlük ücret alacağının da bulunduğunu iddia ederek; kıdem tazminatı, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının, davalı şirkette 14.04.1997-25.09.2011 tarihleri arasında çalıştığını, bu süreye ilişkin kıdem tazminatının, 24 günlük ücretinin ve yıllık izin ücretinin eksiksiz olarak ödendiğini, davacının müvekkil şirkette hazine uzmanı olarak çalıştığını, emeklilik nedeni ile 24/10/2011 tarihinde iş akdini kendisinin feshettiğini, müvekkil şirketin davacının hak ettiği kıdem tazminatı, ücret ve yıllık izin ücretlerini 04/11/2011 tarihinde ödediğini, davacının fazla mesai yaptığını ispat etmesi gerektiğini, davacının bu yöndeki taleplerinin haksız olduğunu, ayrıca müvekkili şirkette dini ve milli bayramlarda, resmi tatillerde çalışmanın olmadığını, işverenin isteği olmaksızın yapılan çalışmanın fazla çalışma olarak nitelendirilemeyeceğini, müvekkili şirketin işçiden fazla mesai talebi bulunmadığını, dolayısıyla işverenin emir ve direktifi olmadan işçinin fazla çalışmasına karşılık ücret talep etmesinin mümkün olmadığını, davacının isteğe konu iddialarından fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacağı ücretlerinin 5 yıllık zamanaşımına tabi olduğunu savunarak; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen ilk kararın “ilk karar “dava açıldıktan sonra ödenen haklara ilişkin olarak " karar verilmesine yer olmadığına " şeklinde karar verilerek kabul edilen miktarlar ile ödenen miktarlar toplanarak toplam miktar üzerinden yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden karar verilmemesi, tanık beyanlarından yola çıkılarak 45 saatin altındaki çalışma süresi yönünden % 25 fazla süreli çalışma ücretinin hesaplanarak hüküm altına alınmasının isabetli olmadığı” gerekçeleriyle bozulması üzerine yapılan yargılama sonunda, uyulmasına rağmen, alınan ek rapora göre fazla mesai ücreti talebinin kısmen kabulüne, genel tatil ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Mahkemece bozmaya uyulmuşsa da; dava açıldıktan sonra ödenen alacak kalemleri yönünden bozma ilamı gereği, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmemesi ve bu konuda bu miktarlar yönünden hüküm fıkrasının yargılama giderleri ve vekalet ücretleri yönünden denetime elverişli olmaması, yeniden bozma nedeni yapılmıştır.
3-Somut uyuşmazlıkta; dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacının haftalık çalışma saati 45 saati aşmamaktadır. Davalı işyerinde, haftalık 40 saat çalışma yapılacağına dair bir sözleşme veya yönetmelik hükmü de bulunmamaktadır. Bu nedenle fazla sürelerle çalışma ücreti ve fazla çalışma ücreti alacağı da doğmayacağından, fazla çalışma ücreti talebinin reddi gerekirken, kabulü hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.