Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/13093 Esas 2018/18586 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/13093
Karar No: 2018/18586
Karar Tarihi: 13.09.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/13093 Esas 2018/18586 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, alacak davasıyla bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınması yönünde karar vermiştir. Ancak genel tatil alacağı yönünden alacak talebi bozulmuştur. Mahkeme sonrasında genel tatil alacağı hakkında hüküm kurmuş, diğer alacak talepleri hakkında eski karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Temyiz istemi üzerine, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle davalı vekilinin temyiz isteminin reddi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri.

22. Hukuk Dairesi 2018/13093 E. , 2018/18586 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 21.04.2016 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 21.04.2016 tarihli kararı, Dairemizin 28.03.2017 tarihli ilamıyla, genel tatil alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında davacının 223,33 TL genel tatil alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 28.03.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan genel tatil alacağı bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.270,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.