Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - silahla tehdit - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/4323 Esas 2017/13567 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme ve silahla tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz ve eski hale getirme isteminin incelenmesinde;
Sanık ..."nin 02/06/2014 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/06/2014 tarihli ve 2013/319E., 2013/1008K. sayılı ek kararı kaldırılarak sanığın eski hale getirme ve 06/12/2013 tarihli karara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesinde; “Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.” hükmü yer almaktadır. Bu maddeye göre tebliğ işleminin ne şekilde yapılacağı Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 31/1-c maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin son fıkrasında bu bende göre yapılacak tebligatlarda Yönetmeliğin 30. maddesinde öngörülen araştırmanın yapılmayacağı belirtilmiştir. Nitekim Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 30/1. maddesinde de buna paralel olarak; “adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine meşruhat verilerek çıkarılan tebligatlar” tebliğ memurunca muhatabın adreste bulunmama sebebinin araştırması zorunluluğu kuralının dışında tutulmuştur.
Somut olayda, sanık ..."nin yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığın kovuşturma sırasında alınan ifadesinde bildirdiği ve aynı zamanda mernis adresi olan bilinen son adresine “mernis adresi” şerhi yazılarak çıkarılan tebligatın aynı madde uyarınca usulüne uygun olarak 21/02/2014 tarihinde mahalle muhtarına imza karşılığında teslim edilerek, 2 nolu haber kağıdı adres kapısına yapıştırılmak suretiyle tebliğ edildiğinden, 1412 sayılı CMUK’ nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra, 02/06/2014 tarihinde temyiz eden sanığın eski hale getirme talebi ile temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
İşyeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.