Yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62/1 ve 52. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Denizli 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/09/2016 tarihli ve 2016/407 esas, 2016/968 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 14.02.2017 tarih ve 2016/14151 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24.02.2017 tarih ve 2017/11400 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanan müşteki ...’ın, 09/06/2016 tarihli oturumda şikayetinden vazgeçmesi sebebiyle, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Denizli 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/09/2016 tarihli ve 2016/407 esas, 2016/968 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince mağdur ...’ın şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 05.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.