Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/2238 Esas 2017/4015 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2238
Karar No: 2017/4015
Karar Tarihi: 05.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/2238 Esas 2017/4015 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesi, sanık ...'a yönelik kasten basit yaralama suçundan 3.000 TL adli para cezası verdi. Sanıklar ... ve ..., müşteki ...'a yönelik kasten basit yaralama suçundan ise ayrı ayrı 2.400 TL adli para cezasına çarptırıldı. Ancak, müştekinin sanık ... hakkında şikayetçi olmadığını belirtmesi ve sanık ... ile ... hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi nedeniyle, TCK'nin 73/5. maddesi uyarınca iştirak halinde suç işlemiş sanıklardan biri hakkındaki şikayetten vazgeçmenin diğer sanıkları da kapsayacağı gözetilerek, sanıklar ..., ... ve ... hakkındaki kasten basit yaralama suçundan açılan kamu davası düşürülmelidir. Sanıklar ..., ... ve ... hakkındaki suçlamaların TCK'nin 73/4. maddesi delâletiyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi gereğince mağdur ...'ın şikayeti söz konusu olmadığından ayrı ayrı düşürülmesine karar verildi. Kanun maddeleri: TCK 86/2, 86/3-a, 62/1, 52/2, 52/4, 73/1-4-5 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi.
3. Ceza Dairesi         2017/2238 E.  ,  2017/4015 K.

    "İçtihat Metni"


    Kasten basit yaralama suçundan sanık ... hakkında, müşteki ..."a yönelik kasten basit yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62/1, 52/2, 52/4. maddeleri uyarınca 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmedilen cezanın birer ay arayla 24 eşit taksitte tahsiline, sanıklardan ... ve ... haklarında ise, müşteki ..."a yönelik kasten basit yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62/1, 52/2, 52/4. maddeleri uyarınca 2.400"er TL adli para cezası ile ayrı ayrı cezalandırılmalarına, hükmedilen cezaların birer ay arayla 10 eşit taksitte tahsiline ilişkin İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2015 tarih ve 2015/250 esas, 2015/1042 sayılı kararına karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 23.02.2017 tarih ve 2016/373777 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
    Mezkur ihbarnamede;
    Dosyanın yapılan incelemesinde;
    Sanıklar ..., ... ve ..."a isnat edilen müşteki ..."a yönelik kasten basit yaralama eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi kapsamında kalan takibi şikayete bağlı suçlardan olmasına nazaran, müşteki ..."ın gerek soruşturma aşamasında alınan beyanında eşi olan sanık ... hakkında şikayetçi olmadığını belirtmesi, gerekse İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesince kovuşturma aşamasında 09.12.2015 tarihli alınan ifadesinde, olay nedeniyle sanıklardan eski eşi olan ... ve eski kayın validesi ... haklarındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiğinin anlaşılması, TCK"nin 73/5. maddesi uyarınca iştirak halinde suç işlemiş sanıklardan biri hakkındaki şikayetten vazgeçmenin diğer sanıkları da kapsayacağı, müştekinin kayın validesi olan sanık ..."e isnat edilen kasten basit yaralama suçunun da şikayete tabi olduğu gözetilerek, sanıklar ..., ... ve ... haklarında kasten basit yaralama suçundan açılan kamu davasının TCK’nin 73/1-4-5 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddeleri uyarınca ayrı ayrı düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulmasında,
    Kabule göre de;
    Sanık ..."in müştekinin üstsoyu olmayıp kayınvalidesi olduğu, sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-a maddesinin uygulanma olanağı bulunmadığı halde, sanık ..."in cezasından TCK"nin 86/3-a maddesi uyarınca arttırım uygulanması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2015 tarih ve 2015/250 esas, 2015/1042 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanıklar ..., ... ve ... haklarında açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince mağdur ...’ın şikayeti söz konusu olmadığından ayrı ayrı DÜŞÜRÜLMESİNE; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 05.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.



















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.