MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, fuhuşa teşvik

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
Mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre; sanığın atılı suçlamaları kesinlikle kabul etmediğine, kararların bozulması gerektiğine, hükümlerin ağır olduğuna, eylemlerden ötürü pişmanlık duyduğuna, hakkında beraat kararı verilmesini talep ettiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II- Sanık hakkında fuhuşa teşvik suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Tüm dosya kapsamına göre, olay günü sanığın mağdureden fuhuş yapmasını istediği, bunun için daha önceden bastırdığı kartvizitleri dağıtarak yürüdükleri sırada, mağdurenin sanıktan kurtulmak amacıyla polis merkezine doğru koşup yardım istemesi üzerine polis memurlarının olaya müdahale ettiği ve henüz fuhuş eylemi tamamlanmadan olayın sonlandığı anlaşılmakla, sanığın mağdureye yönelik eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı nazara alınarak, sanık hakkında TCK"nın 35. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Sanığın mağdureyi fuhuş yapması yönünde teşvik ettiği, mağdurenin karşı çıkması üzerine, "bu işi yapman lazım, mecbursun" diyerek kolunu sıktığı tüm dosya içeriğinden anlaşılmakla, sanığın mağdureye yönelik eylemini cebir kullanarak gerçekleştirdiği sabit olduğu halde, hakkında TCK"nın 227/4 maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
c- Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK"nın 227/2. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, "alt sınırdan uzaklaşmayı gerektirir neden bulunmadığından" şeklindeki gerekçeyle hapis cezasının alt sınırı olan 2 yıl hapis cezasına hükmedildiği halde adlî para cezasının belirlenmesi sırasında alt sınır olan 5 gün yerine 730 gün adlî para cezasına hükmolunması suretiyle çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.