17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/923 Karar No: 2018/4997 Karar Tarihi: 11.04.2018
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/923 Esas 2018/4997 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının ihbar edilmesine karar verilmiştir. Mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hak yoksunluğuna hükmedilmiştir ve infaz evresinde TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkraları uygulanacaktır. Sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesi'nin hapis cezasına ilişkin ilamı yerine, Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesi'nin ilamı tekerrüre esas alınarak mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanacaktır. Kararın gerekçesi ve usul ve yasaya uygunluğunda bir sorun bulunmamıştır. Kanun maddeleri TCK'nın 53. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 31/3. ve 58/6. maddeleridir.
17. Ceza Dairesi 2016/923 E. , 2018/4997 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik mahkemesince ihbarda bulunulması olanaklı kabul edilmiştir. Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve suçların nitelendirilmesinde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/495 Esas ve 2012/620 Karar sayılı 10 ay hapis cezasına ilişkin ilamı yerine, suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanmasına karar verilen Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/1076 Esas ve 2010/62 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 1412 sayılı CMUK"un 321.maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından tekerrür uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Sanığın adli sicil kaydına konu Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/495 Esas ve 2012/620 Karar sayılı 10 ay hapis cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.