Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de,
İİK.nun 170/son maddesinde; borçlunun imzaya itirazının kabulü halinde senedi takibe koymada kötüniyeti veya ağır kusuru bulunduğu takdirde alacaklının alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere tazminatla sorumlu olacağı hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda, bonoyu lehtar R. G.""den beyaz ciro ile teslim alan B.Y.tarafından  takibin başlatıldığı görülmüştür. Keşideci A.E.’in imzaya itirazı üzerine yapılan inceleme sonunda imzanın keşideciye  ait olmadığı tespit edilmiştir. Takip alacaklısı, keşideci ile doğrudan ilişki içerisinde olmadığından keşideci adına atılan imzanın keşideciye ait olup olmadığını bilebilecek durumda değildir. Bu durumda ciranta olan alacaklının  kötüniyetli ya da ağır kusurlu olduğundan söz edilemez.
Mahkemece, yukarıda belirtilen yasa maddesi uyarınca alacaklı aleyhine  tazminata hükmedilmemesi gerekirken, alacaklının  kötü niyetli  olduğundan bahisle tazminata mahkum edilmesi isabetsiz  olup, kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  :Alacaklının  temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Çankırı  İcra Mahkemesi"nin 07.07.2010 tarih ve 2009/117E. 2010/147K. sayılı kararının hüküm bölümünün (2) nolu bendinde yer alan tazminat ile ilgili kısmın  karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle  İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 10.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.