Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/773 Esas 2018/4984 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın uzlaştırma nedeni ile bozma kararından önceki aşamada 02.04.2015 tarihli celsede maddi durumu elverişli olmadığından kendisine müdafii tayin edilmesini talep ettiği, talebi üzerine müdafii atandığı ancak sanığın 17.03.2016 tarihli celsede “Müdafiye gerek yoktur, savunmamı kendim yapacağım” şeklinde beyanda bulunulması üzerine bu tarihte yüzüne karşı mahkûmiyetine karar verildiği ve kararın sanık tarafından temyiz edildiği, Dairemizin 15.02.2017 tarih, 2016/16504 Esas ve 2017/1737 Karar sayılı bozma ilamı üzerine uzlaştırmanın sağlanamaması ile verilen mahkûmiyet kararının bu kez sanığa atanan müdafiiye tebliğ edildiği, müdafiinin temyiz isteminde bulunmadığı, sanığın öğrenme üzerine 08.12.2017 tarihinde temyiz isteminde bulunduğunun anlaşılmasına göre; açıkça müdafii istemediğini beyan eden sanığın öğrenme üzerine temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 11.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.