Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/2758 Esas 2020/103 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Elazığ 1. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 30/03/2018 tarih ve 2018/55-2018/214 sayılı kararın Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 07.01.2020 günü tebligata rağmen gelen olmadığı yoklama ile anlaşıldı, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ortağı bulunduğu dava dışı Davet Radyo Televizyon Prodüksiyon A.Ş. adına kayıtlı radyonun davalıya devredildiğini, düzenlenen protokol uyarınca davalının devir borçlarından birinin de devreden şirketin dava dışı Tuğyan Özcan"a olan borçlarını ödemek olduğunu, protokolden önce haciz esnasında müvekkilinin bu borcu ödeyeceğini alacaklıya taahhüt ettiğini, davalının söz konusu edimini yerine getirmeyince davacının tazyik hapsiyle cezalandırıldığını, aslında davalı tarafından ödenmesi gereken borcun müvekkilince 35.000.- TL olarak ödendiğini ileri sürerek 35.000.- TL maddi tazminatın 12.10.2010 tarihinden itibaren ticari, 2.500.- TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, devreden şirketin başka borçlarının çıkması üzerine tarafların protokolü yırtarak feshettiğini, protokolün aslının davacı yanca sunulması gerektiğini, yerine sözlü anlaşma yapıldığını, feshedilen protokol yerine protokolde sözü edilmeyen ve yeni çıkan borçların mutabakatla ödendiğini, devralan tarafın protokolde belirtilenden daha fazla ödeme yaptığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, radyo frekans devrinin gerçekleştiği, davacı tarafından sunulan ve davalının 75.000.- TL tutarındaki dava dışı şirket alacağını ödeyeceğine dair taahhüdü içeren protokolün varlığına itiraz edilmediği, ancak davalının bu protokolün feshedilerek yırtıldığını, yeni anlaşmaya göre edimlerini yerine getirdiğini iddia ettiği, bu durumda davalının iddiasını ispatlaması gerektiği halde sunulan delillerle ispat yükümünü yerine getiremediği, davacının Tuğyan Özcan"a ödemek zorunda kaldığı 35.000.- TL için protokol hükümlerine göre sorumlu olduğu, manevi tazminat şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 35.000.- TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili, temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.354,95 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.