15. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/3993 Karar No: 2020/449 Karar Tarihi: 13.02.2020
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/3993 Esas 2020/449 Karar Sayılı İlamı
15. Hukuk Dairesi 2019/3993 E. , 2020/449 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi:Ticaret Mahkemesi Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: - K A R A R - Asıl ve birleşen davalar, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup, asıl dava ödenmeyen iş bedeli alacağının tahsili talebine, iş sahibi tarafından yüklenici aleyhine açılan birleşen davalar ise gecikme cezası, kira mahrumiyeti, eksik işlerin giderim bedeli ve ek sözleşmenin iptâli istemlerine ilişkindir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen dava dosyalarının tefrik edilerek taraflarca usulüne uygun takip edilmemekle HMK’nın 150. maddesi uyarınca yenileninceye kadar işlemden kaldırılmasına dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davada fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 50.000,00 TL’nin sözleşme gereği aylık %12 gecikme faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istenmiş, 28.09.2005 tarihli ıslah dilekçesi ile davadaki talep 571.798,04 TL’ye yükseltilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 485.492,16 TL’nin davalıdan tahsiline, bu miktarın 50.000,00 TL’lik bölümüne 18.06.2003 dava tarihinden itibaren aylık %12 oranında faiz uygulanmasına karar verilmiş, ıslah dilekçesiyle talep edilen 435.492,16 TL yönünden faize hükmedilmemiştir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 24.05.2019 gün 2017/8 Esas-2019/3 Karar sayılı kararı uyarınca, bir miktar para alacağının faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesinin talep edildiği kısmi davada, dava konusu miktarın kısmi ıslahla faiz talebi belirtilmeksizin artırılması halinde artırılan miktar bakımından dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedilecektir. Bu durumda bu içtihadı birleştirme kararı gereğince davada ıslah edilen 435.492,16 TL yönünden faize hükmedilmemiş olması isabetli olmamıştır. Bu nedenle kararın bozulması gerekir ise de, yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm kısmının 2. fıkrasının 1. satırında yer alan tarihinden kelimesinden sonra “…435.492,16 TL’lik bölümüne ise 28.09.2005 ıslah tarihinden” kelime ve rakamlarının yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 154,30 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 13.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.