Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6567 Esas 2018/1969 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6567
Karar No: 2018/1969
Karar Tarihi: 22.02.2018

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6567 Esas 2018/1969 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Mağdurun yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralandığı ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin zayıflamasına ya da yitirilmesine sebebiyet verecek şekilde yaralanıp yaralanmadığının belirlenmesi için gerekli bir rapor alınmadığı için mahkeme kararı bozulmuştur. Hapis cezası adli para cezasına çevrildiği sırada bir gün karşılığı miktarın belirlenmesinde uygulama maddesi yanlış gösterilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: TCK\"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2016/6567 E. , 2018/1969 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Mağdur ... hakkında alınan 20.06.2014 tarihli adli raporda; mağdurun yaşamını tehlikeye sokacak, kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması yanında, duyularından veya organlarından birinin işlevinin zayıflaması ya da yitirilmesine sebebiyet verecek şekilde yaralanıp yaralanmadığının, olay tarihinden itibaren en az 18 ay sonra yapılacak muayene sonucunda tespit edileceğinin belirtilmesine rağmen, mağdurda meydana gelen yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin zayıflamasına ya da yitirilmesine sebebiyet verip vermediğine ilişkin rapor alınmadan hüküm kurulması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, bir gün karşılığı miktarın belirlenmesine ilişkin uygulama maddesinin yanlış gösterilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. paragrafındaki ""52/1"" ibaresinin, ""52/2"" olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.