MAHKEMESİ : Develi 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2014
NUMARASI : 2013/364-2014/163


Davacı C.. S.. vekili Avukat Ö..Ç..tarafından, davalı G.. G.. aleyhine 31/05/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan davalının temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Davacının temyiz itirazları yönünden; Karar, taraflarca temyiz edilmiştir. Davacı vekiline gerekçeli karar 27/05/2014 tarihinde, davalının temyiz dilekçesi ise 17/06/2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. H..’nun 432/1. maddesinde yazılı onbeş günlük ve 427/4 ve 433/2. maddelerinde belirlenen on günlük süreleri geçirdikten sonra 30/06/2014 tarihinde temyiz ettiğine göre davacının temyiz istemi reddedilmelidir.
2-Davalının temyiz itirazlarına gelince; Dava, haksız eylem nedeni ile uğranılan maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş, karar; davacı ve davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalının yaralama eylemi nedeni ile uğradığı maddi ve manevi zararının giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı ise, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Gerek T.. K.. 56. maddesi ( 818 sayılı BK 47. maddesi ) ve gerekse T.. K.. 58. maddesi ( 818 sayılı BK 49. maddesi ) hükümlerine göre, hakimin manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İ.. K.. gerekçesinde taktir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Diğer yandan hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hak ve nısfetle hüküm vereceği MK.m.4’de belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.

Somut olaya gelince; yaralanma derecesi, olay tarihi ve tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile yukarıda anılan ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir olunan manevi tazminat tutarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının temyiz dilekçesinin (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerde reddine ve taraflardan peşin alınan harçların istek halinde geri verilmesine 23/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.