Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8911 Esas 2018/1957 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8911
Karar No: 2018/1957
Karar Tarihi: 22.02.2018

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8911 Esas 2018/1957 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Karar temyiz edilmiş ve mahkeme dosyayı inceleyerek, sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, hükümde bazı hatalar yapıldığı belirtilmiştir. Öncelikle, sanık hakkında hapis cezası verilmiş olmasına rağmen, adli para cezasına çevrilememiştir. Ayrıca, sanığın sabıkasının silinmesi koşulları oluşmuş olmasına rağmen, hükmün açıklanması geri bırakılmamıştır. Son olarak, mağdurun yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralanması nedeniyle ceza artırımı yapılmıştır ancak bu artırımın yanlış maddelerin gösterilmesi nedeniyle hatalı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenlerle, karar 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/1, 89/2-b, 52, 50/2, 89/2-e, 89/2-b, 89/1. madde, 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/8911 E. , 2018/1957 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK" nın 89/1, 89/2-b, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılan ile mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafi, katılan ve mahalli Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında kurulan hükümde, TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
2-Suç tarihi itibariyle sabıkasının silinme koşulları oluşmuş olan sanık hakkında, karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin hükmün uygulanması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
3-Katılanın olay sonucu kemik kırığı meydana gelecek ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralanması sebebiyle, temel cezanın TCK"nın 89. maddesinin ikinci fıkrası gereğince bir kez yarı oranında arttırılması doğru ise de, arttırım sırasında TCK"nın 89/2. fıkrasının ""b"" ve ""e"" bentlerinin gösterilmesi yerine sadece ""b"" bendinin gösterilmesi;
Kabule göre de;
Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK"nın 50/1-a maddesinin gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafi, katılan ile mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 22.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.