Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı adına Av. ... ile 1-... adına Av. ... 2-... adına Av. ... 3-... 4-... 5-... adlarına Av. ... 6-... adına Av. .... 7-... aralarındaki dava hakkında Konya 3. İş Mahkemesinden verilen 09.07.2015 günlü ve 2009/432-2015/429 sayılı hükmün, temyizen incelenmesi davalılardan ..., ..., ... ve ... avukatları tarafından istenilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesine göre “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.”
Yine, 6099 sayılı Kanunun 5. maddesi ile 7201 sayılı Kanunun 21. maddesine eklenen ikinci fıkrasına göre,“Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.” düzenlemelerine yer verilmiştir.
Tüm bu düzenlemeler gözetildiğinde, artık, adres kayıt sisteminde yazılı adresi bulunanlara, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, adres kayıt sisteminde yazılı adresine, 21. maddenin ikinci fıkrasına göre tebliğ yapılması gerekecektir.
7201 sayılı Tebligat Kanununun 16. maddesine göre, “Kendisine tebliğ yapılacak şahıs adresinde bulunmazsa tebliğ kendisi ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır.” Yine, anılan Kanunun 17. maddesine göre, “Belli bir yerde devamlı olarak meslek ve sanatını icra edenler, o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine, meslek ve sanatını evinde icra edenlerin memur ve müstahdemlerinden biri bulunmadığı takdirde aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır
Kanunun 16 ve 17. maddelerine göre yapılan tebligatın geçerli olabilmesi için, muhatabın adreste bulunmama sebebinin tespiti, yine, muhatap ile muhatap adına tebligatın yapılacağı kimsenin aynı konutta birlikte oturan kişi veya hizmetçi/daimi çalışan olması gerekir.
Gıyabi hükmün, davalılardan ...’e “.... Mah. ... Cad. No:42 ...” adresine, birlikte çalışan ....’e tebliğ olduğu, bu adresin ev adresi mi iş adresi mi olduğunun anlaşılamadığı, gerçek şahıslara mernis adresine tebligat yapılabilmesi karşısında, tebligatın yöntemince tebliğ edilmediği anlaşılmıştır.
Başka bir geri çevirme kararına meydan vermeksizin davalıya gerekçeli karar yöntemince tebliğ edildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 19.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.