Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/6661 Esas 2015/8623 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6661
Karar No: 2015/8623
Karar Tarihi: 30.12.2015

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/6661 Esas 2015/8623 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İcra Hukuk Mahkemesi'nin verdiği karara göre, İcra İflas Kanunu'nun 363. maddesi uyarınca sıraya dair şikayetin ret veya kabulüne dair kararlar sadece sınırı aşmayan alacak tutarları için temyiz edilebilir. Bu nedenle, şikayetin reddine karar verilen davada sıra cetvelinde şikayet olunana ayrılan payın, masraflar düşüldükten sonra 2.705,75 TL olduğu ve temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, kesinlik sınırı ve yeniden değerleme oranlarının hesaplanması için 4949 ve 5311 sayılı kanunlar ile İcra İflas Kanunu'nun ilgili maddelerine eklenen hükümler açıklanmıştır.

23. Hukuk Dairesi 2015/6661 E. , 2015/8623 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İcra Hukuk Mahkemesi

KARAR

4949 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2004 sayılı İcra İflâs Kanunu’nun (İİK) 363. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 4949 sayılı Kanun’un 102. maddesiyle İİK’na eklenen Ek-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 5.540,00 TL"dir.
5311 sayılı Kanun ile İİK"na eklenen geçici 7. madde uyarınca uygulanmasına devam edilen aynı Kanun"un 363. maddesine göre, sıraya dair şikayetin ret veya kabulüne dair kararlar, sırası şikayet edilen alacak tutarının anılan temyiz sınırını geçmemesi halinde, temyiz kabiliyetinden yoksundur.
Somut olayda, şikayete konu sıra cetvelinde satış bedeli 3.750,00 TL olup, şikayetçi vekili, bedeli paylaşıma konu taşınırların şikayet olunanın alacaklı olduğu icra dosyasında haczedilmediğini ileri sürmüş, mahkemece şikayetin reddine karar verilmiştir. Sıra cetvelinde şikayet olunana ayrılan pay masraflar düşüldükten sonra 2.705,75 TL olup, şikayetçinin şikayetinde haklı çıkması halinde istifade edeceği miktar da en fazla bu kadardır. Şikayete konu olan bu miktar 5.540,00 TL"yi geçmediğinden, 02.04.2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenlerle, kararı temyiz eden şikayetçi vekilinin temyiz isteminin, İİK’nın değişik 365/son madde hükmü gereğince reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 30.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.