Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/7992 Esas 2022/8670 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.03.2020 gün ve 2019/523 Esas, 2020/173 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarlarına göre duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği ve sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan tayin edilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile katılan mağdur vekili ve sanık müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesinde yer alan "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir." düzenlemesine göre dava konusu yapılan eylemin iddianamede açıkça ve bağımsız olarak gösterilmesi gerektiği, aksine uygulamanın hangi eylemden dolayı dava açıldığı ve hangi iddiaya karşı savunma yapılacağı hususlarında karışıklığa neden olacağı, bu kapsamda 09.10.2019 tarihli iddianame incelendiğinde aynı Kanunun 170/4. maddesine aykırı olarak iddianamede sanığın mağdura karşı gerçekleştirdiği iddia edilen istismar eyleminin mevcut delillerle ilişkilendirilmek suretiyle açıklanmayıp, beyanların ve raporların özetlendiği ve bu haliyle usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığı ve bu eksikliğin ancak yeni bir kamu davası açılması suretiyle giderilebileceği gözetilerek ilk derece mahkemesince bu hususta gerekli işlemin yapılmasından sonra karar verilmesi gerekirken mevcut iddianameye istinaden yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında söz konusu karara yönelik istinaf başvurularının kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanunu aykırı, sanık müdafisi ve katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 07.07.2020 gün ve 2020/709 Esas, 2020/740 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.