MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi; ancak:
1-Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.02.2010 gün ve 6-230/32 Esas-Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesindeki deneme süresinin kazanılmış hakka konu olamayacağı cihetle, resmi belgede sahtecilik suçundan verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasının deneme süresinin alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/3. maddesi gereğince aynı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerde yer alan “1 yıl” ibaresi çıkartılıp yerlerine “1 yıl 8 ay ” ibaresinin ve TCK"nın 53. maddesinin c bendinin uygulanmasıyla ilgili bölüm çıkarılarak yerine "5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına", cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,10.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.