Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6338 Esas 2018/1931 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6338
Karar No: 2018/1931
Karar Tarihi: 21.02.2018

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6338 Esas 2018/1931 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sevk ve idaresindeki araç ile 1.73 promil alkollü olduğu tespit edilen ve daha önce de aynı suçtan sabıkası bulunan bir kişi olması sebebiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçuyla mahkum edilmesine karar verilmiştir. Ancak temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınarak hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak ceza tayini yapılmıştır. Bu sebeple kararın yeniden değerlendirilerek, hükmün “179/3 maddesi delaletiyle 179/2” şeklinde düzeltildikten sonra sair yönleriyle onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 179/3, 62, 50, 52. maddeleri
- TCK’nın 61/1. maddesi
- TCK’nın 3/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi
- TCK’nın 50/1-a maddesi

12. Ceza Dairesi 2017/6338 E. , 2018/1931 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 62,50, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sevk ve idaresindeki araç ile 1.73 promil alkollü olduğu tespit edilen ve daha önce de aynı suçtan sabıkası bulunan sanığın, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi; aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulduğu sırada yasal dayanak olan maddenin 5237 sayılı TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle 179/2. maddesi olarak belirtilmesi gerektiği halde, “TCK"nın 179/3” maddesi olarak belirtilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin "TCK"nın 50/1-a maddesi" yerine "TCK"nın 50. maddesi" şeklinde eksik gösterilerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1) numaralı fıkrasındaki “179/3” ibaresinin “179/3 maddesi delaletiyle 179/2” şeklinde değiştirilmek, aynı fıkranın 3. bendinde yer alan "TCK"nın 50. maddesi" ibaresinin "TCK"nın 50/1-a" olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.