Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 05.07.2017 gün ve 2017/4690 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12.07.2017 gün ve KYB. 2017/42564 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ..."nun, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 342/1 ve 59. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/12/2016 tarihli ve 2012/252 esas, 2016/392 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/02/2017 tarihli ve 2017/360 değişik iş sayılı kararının "Dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı "Resmi belgede sahtecilik" suçunun cezasının suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Kanun"un 342/1. maddesinde 2 yıldan 8 yıla kadar hapis, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanun"un 204/1. maddesine göre ise 2 yıldan 5 yıla kadar hapis olduğu, temel cezanın alt sınırdan tayini halinde, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinde düzenlenen ve hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak uygulanan güvenlik tedbirlerinin 765 sayılı Kanun da bulunmaması nedeniyle 765 sayılı Kanun"un lehe olduğu,
Somut olayda her ne kadar, sanığın cezasının alt sınırdan verildiğinden bahisle suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe kabul edilen 765 sayılı Kanun"un 342/1. maddesine göre cezalandırılmasına karar verilmişse de;
5237 sayılı Kanun"un 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri uyarınca, suç tarihi ve zamanaşımı hükümleri de gözetilerek buna göre lehe kanun karşılaştırması yapılması gerektiği, resmi belgede sahtecilik suçunda, 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 204/1 maddelerine göre, asli zamanaşımı süresinin 8 yıl, olağanüstü zamanaşımı süresinin 12 yıl, 765 sayılı Kanun"un 342/1, 102/3, 104/3 maddelerine göre ise asli zamanaşımı süresinin 10 yıl, olağanüstü zamanaşımı süresinin de 15 yıl olduğu, bu hali ile sanığın lehine olan 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 204/1 maddesinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihi olan çekin kullanıldığı 02/02/2005 tarihi ile inceleme tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeksizin, itirazın kabulü ile sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK"nun 204/1. maddesindeki cezasının miktarına göre tabi olduğu, aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 02.02.2005 tarihinden mercii inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 15.02.2017 gün ve 2017/360 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendine göre karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ile 67/4. ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, bu suç nedeniyle hükmolunan cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.10.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.