MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalı Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R


Dava; davacının davalı işyerinde 10.09.1992 – 01.11.2005 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; askerlik süresi dışlanarak davacının, 14.03.1997 – 26.02.2002 ve 16.07.2003 – 01.11.2005 tarihleri arasında çalıştığının tespitine, davacının 18 yaşından önceki malulluk, yaşlılık ve ölüm sigorta kolları yönünden yalnızca gün sayısı olarak 506 sayılı Yasa"nın 60-C Maddesi gereğince 14.03.2000 tarihinden önceki hizmetlerinin değerlendirilebileceğine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 14.03.1982 doğumlu davacının davalıya ait elektrik ve fatura tahsilatı işleri yapan işyerlerinde çalıştığını iddia ettiği, davalı tarafından davacı adına düzenlenen işe giriş bildirgesi ve davalı Kurum"a bildirilen çalışma bulunmadığı, davacının 27.02.2002 – 15.07.2003 tarihleri arasında askerlik yaptığı, davalı Kurum"dan davalıya ait işyerlerinin dönem bordrolarının istenilmediği, ücret bordrolarının da dosyaya sunulmadığı, davalıya ait Telekom Tahsilat Şubesinin 25.01.2002 tarihi itibari ile 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı, davalının söz konusu işyerini 09.10.2006 tarihinde devrettiği, vergi kaydının ise 07.04.1989 tarihinden itibaren başladığı ve devam ettiği, dava tarihinde davacının, davalının aralarında boşanma davası olan eşinin yeğeni olduğu, Hürriyet gazetesinin 19.07.2005 tarihli nüshasında yayımlanan bir haberde Türktelekom bayii olarak davacının isminin geçtiği, davalı ... hakkında yürütülen kaçak elektrik soruşturmasında 14.07.2005 tarihli karakol ifadesinde; her ne kadar abonelik kendi üzerinde ise de işyerini eşi ve yeğenlerinin işlettiğini, kendisinin elektrikçi dükkanını işlettiğini beyan ettiği, davacı tarafından dosya sunulan bir takım belgelerdeki imzaların kendisine ait olduğunun iddia edildiği, ancak mahkemece imza incelemesi yaptırılmadığı, komşu işyeri tanığı olarak dinlenilen tanıklar tarafından; davacıyı davalıya ait işyerinde gördüklerinin ancak aralarında hizmet akti bulunup bulunmadığını bilmediklerinin beyan edildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda ise; davacının fiili çalışmasının bulunup bulunmadığı, bulunuyor ise başlama ve bitiş tarihlerinin tespiti hususunda yeterli araştırma yapılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davacının ilkokuldan sonra eğitim hayatına devam edip etmediğini araştırmak, davalıya ait elektrik işyerinin 506 sayılı Yasa kapsamında bulunup bulunmadığını davalı Kurum"dan sormak, daha sonra davalı Kurum"dan davalıya ait her iki işyerinin talep edilen döneme ait bordrolarını isteyerek bordrolarda bildirilen çalışanlar arasından re"sen seçilecek kişileri dinlemek, ayrıca; zabıta marifeti ile ya da davalı Kurum"dan sorarak, talep edilen dönemde, davalıya ait her iki işyerine komşu işyeri sahipleri ile bu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş kişileri ayrı ayrı tespit ederek dinlemek, davacının dosyaya delil olarak sunduğu ve imzaların kendisine ait olduğu belgeler üzerinde imza incelemesi yaptırmak ve böylece toplanan deliller ışığında, davacının çalışmalarının hangi tarihler arasında hangi işyerinde geçtiği hususunu da değerlendirerek, varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının ve davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine
31.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.