Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/2791 Esas 2014/5194 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : HARRAN ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/09/2012
NUMARASI : 2011/306-2012/193

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin tarımsal sulama abonesi olduğunu davalı şirketçe hakkında kaçak elektrik kullandığından bahisle tutanak düzenlendiğini, ancak kaçak elektrik kullanmadığını ileri sürerek 55.145,00 TL borçlu olmadığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Kaçak tutanağın düzenlendiği tarihte (25.09.2011) yürürlülükte bulunan, Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin 15.maddesine Kaçak ve usulsüz elektrik enerjisi kullanımına ilişkin olarak; tespit, süre, tüketim miktarı hesaplama, tahakkuk, ödeme, yöntemleri ile diğer usul ve esaslar, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından belirlenerek Kuruma sunulacağı ve Kurul onayı ile uygulamaya konulacağı belirtilmiş, bu kapsamda hazırlanan Enerji Piyasası Düzenleme Kurumun"un hazırladığı 622 sayılı Kurul kararı ile de kaçak elektrik enerjisi kullandığı tespit edilen tüketiciye yapılacak kaçak tahakkukunda esas alınacak unsurlar belirlenmiştir.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda; fatura kapsamının aynen kabul edilmiş, yukarıda belirtilen yönetmelik ve kurul kararı çerçevesinde özellikle kaçak kullanım süresi, tüketim miktarı hesabı ve tahakkukun yerinde olup olmadığının irdelenmemiştir.
O halde mahkemece yapılacak iş, davaya konu olan kaçak elektrik kullanımı nedeniyle düzenlenen faturanın yerinde olup olmadığı hususunda Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği ve 622 sayılı Kurul Kararı dikkate alınarak rapor hazırlamak üzere dosyanın yeniden uzman bir bilirkişiye tevdi ile varılacak sonuca göre bir karar vermek olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.