MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/09/2014 tarih ve 2014/48-2014/234 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “YAZGAN” ibareli 30. sınıftaki un, irmik ve nişasta ürünlerini içeren markanın sahibi olduğunu, davalının 27.06.2011 tarihinde “YAZGIM” ibareli 30. sınıf ürünleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2011/54020 sayılı başvurunun iltibas nedeniyle reddi istemiyle itirazda bulunduklarını, ancak YİDK"nın 2013/M-7701 sayılı kararıyla haksız olarak itirazı reddettiğini, başvurunun tescilinin müvekkili markasıyla iltibasa neden olacağını, ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve davalı markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili, görsel, sescil ve anlamsal olarak başvuru konusu işaret ile davacı markasının benzer olmadığını, bu nedenle iltibasın oluşmayacağını, ileri sürerek davanın reddinin talep etmiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir. .
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, görsel, sescil ve anlamsal olarak bıraktıkları umumi intibaı itibariyle başvuru konusu “YAZGIM” ibareli işaretin davacının “YAZGAN” ibareli markasıyla iltibasa neden olacak derecede benzer olmadığı, ürünlerin niteliği ve satın alınması için ayrılacak zaman gözetildiğinde ortalama tüketicilerin her iki markanın ilk anda birbirinden farklılığını algılayabileceği, biri yerine diğerinin satın alınması yahut işaret ve marka arasında işletmesel bağlantı kurulması ihtimalinin bulunmadığı, gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.